İlk başta sabah uyandığında o yerdeki zemine bakarken gülümsüyorsun, sonra ona sarılırken baktığın yere doluyor ayaklarınız, en sonunda oraya çöküp hıçkırıkların sarıyor odayı. Bu sevgi değil, bu ilk sevgili. Çoğu şairin kitabında ‘ İlk acı ‘ hiç sevilmemişliğin kesiyor ruhunun her santimi. Her bi çizikte istanbul escort bayan anılar damlıyor yerlere. İlk tecrübesizliğin son güvenin oluyor düşen gözyaşınla. İlk masum duygularını yazdığın defter, sonra duyguların yanıyor. Kulağının arkasındaki lekeye kadar ezberlediğin sevgili siliniyor Yavaş yavaş hatıralardan. Ama acısı kalpten bir an gitmiyor. Derin yaralar açtığı yetmezmiş gibi durmadan kanatır. Bu ilk sevgili, ilk acı, ilk tecrübesizlik, ilk vazgeçiş. Ama en sonuna kadar göz dolduran bir hatıra.
Sevgi bu mudur? Arkasından hıçkıra hıçkıra ağlamak? Kaybettiğini bile bile her an gelebilir diye yolunu mu gözlemektir? Sevgi vazgeçememekmiş her an olsun kartal escort beklemek ve her an onun için ağlamakmış. Ama geleceğini bilmek bir gün geleceğini bilmek içinizde kelebeklerin uçuşmasını destekleyecek bir madde imiş. Sevmek sizden çok şey çalar ama çaldığı kadar da verir. Sizden direncinizi çalar ama aşkınızı verir. Beton duvarlar arasında koşarken o betonun arasından baş göstermiş bir papatyadır sevgi.. Sevgi budur çalan ama size bir şeyler veren ve öğreten.